Przypadek 6 – zespół Aspergera

Chłopiec lat 9, uczeń trzeciej klasy integracyjnej szkoły podstawowej.

Charakterystyka (diagnoza PPP):

Rodzaj niepełnosprawności: Zespół Aspergera. Sprawność umysłowa na pograniczu przeciętnej i niższej niż przeciętna. Poziom percepcji i integracji wzrokowej adekwatny do wymagań. Zasób wiadomości ogólnych ograniczony, jednocześnie wybiórczo prezentuje zasób wiedzy i pojęć wykraczający poza elementarny. Obecnie pozostaje w znacznie lepszym kontakcie wzrokowym, potrafi koncentrować uwagę na poleceniach (na krótko). Potrafi budować wypowiedzi zdaniowe. W sytuacjach napięcia pojawiają się stereotypie ruchowe (klaskanie). Potrafi samodzielnie czytać i odtwarzać z pamięci słowa czy krótkie zdania, które aktualnie przeczytał. Niechętnie podejmuje liczenie. Zasób kompetencji społecznych i zdolność społeczna są ograniczone, choć czyni postępy.

Diagnoza:

Chłopiec posiada ogromną nadwrażliwość słuchową, „boi się” trochę głośniejszych, intensywnych dźwięków, ucieka od nich, broni się przed nimi. Bardzo ograniczony kontakt ze światem, unika relacji z rówieśnikami czy obcymi osobami. Brak kontroli nad swoim ciałem i zachowaniem. Kryje w sobie wiele napięć. Występuje również problem z koncentracją uwagi i skupieniem się. Dodatkowo umiejętności szkolne na niskim poziomie.

Rezultaty:

W ocenie skuteczności działania terapii po I etapie, rodzice jak również inni członkowie rodziny wskazali, że chłopiec poczynił ogromne postępy, a ich spektrum było bardzo szerokie. Nastąpił bardzo duży skok jakościowy w funkcjonowaniu chłopca. Dziecko poczyniło znaczne postępy we wszystkich sferach. Obecnie stereotypie w postaci klaskania są bardzo rzadkie i krótkie i nie towarzyszą im tak intensywne napięcia jak wcześniej. Znacznie zmniejszyła się nadwrażliwość słuchowa. Nie przeszkadza mu śpiew, muzyka, tańce i zabawy, wręcz przeciwnie, chętnie w nich uczestniczy i ma swoje ulubione piosenki. Odniósł sukces w szkolnych jasełkach! Dzielnie zniósł trudy długich prób przygotowujących do tej uroczystości. Otwarł się na rówieśników, bawi się z nimi. Podczas lekcji chętnie i sprawnie wykonuje wszystkie zadania (co do tej pory było niezwykle trudne i męczące). Coraz sprawniej słucha i wykonuje polecenia, które kieruje do całej klasy nauczyciel. Do tej pory miał ogromne problemy z matematyka a obecnie uwielbia liczyć i wykonywać zadania. Poczynił bardzo duże postępy w zakresie liczenia i zaczyna mnożyć. Ale najistotniejsze dla jakości jego życia jet to, że dostrzega potrzebę kontaktu i przyjaźni z innymi dziećmi. Stał się samodzielny. Chce być potrzebny innym dzieciom, chce pomagać i robi to.