Chłopiec lat 8, uczeń pierwszej klasy szkoły podstawowej dla lekko upośledzonych
Charakterystyka:
Chłopiec z cechami dysformizmu, podejrzeniem genetycznego tła istniejących zaburzeń, funkcjonujący poznawczo na poziomie upośledzenia umysłowego w stopniu lekkim z towarzyszącym brakiem mowy czynnej (alalia). Chłopiec porozumiewa się głównie przy pomocy znaków, posługuje się neologizmami. Oprócz zaburzeń mowy pojawia się także nadpobudliwość psychoruchowa. Chłopiec jest bardzo ruchliwy, trudno mu się skoncentrować na zadaniu, nie jest w stanie usiedzieć przez chwilę w jednym miejscu.
Diagnoza:
Zaobserwowane nieprawidłowości w teście uwagi słuchowej przekładają się na słabe poczucie ciała w przestrzeni, zaburzoną sekwencyjność i planowanie ruchów, słabą kontrolę ruchów, poczucie lęku grawitacyjnego, słabą koncentrację uwagi i niskie tempo uczenia się. Chłopiec wyłącza się z analizy bodźców słuchowych (nadawania i rozumienia), ma słabą analizę bodźców słuchowych w zakresie częstotliwości mowy. Nie radzi sobie z nadmiarem bodźców, bywa agresywny, drażliwy, pobudzony motorycznie. Dodatkowo występuje duży problem nadwrażliwości na dźwięki.
Rezultaty:
Podczas trwania programu chłopiec systematycznie podnosił swoje kompetencje językowe oraz doskonalił umiejętności szkolne. Pokrywało się to z wynikami badania poziomu uwagi słuchowej. Systematycznie, po każdej sesji następowała zmiana w układzie krzywych. Nastąpiła duża poprawa w zakresie zniesienia nadwrażliwości, poprawiła się symetryczność i harmonijność krzywych, brak istotnych błędów lokalizacji dźwięków i selekcji. Do pracy nad dzieckiem włączył się również logopeda oraz rodzice, co przyniosło bardzo dobre efekty – rozwój sfery językowej. Wpłynęło to również na polepszenie relacji w rówieśnikami i wyeliminowaniu lęku przed rozmawianiem z innymi. Zyskał świadomość swojego ciała i bodźców akustycznych, które go otaczają. Chłopiec uczynił również postępy w umiejętnościach szkolnych, szczególnie w zakresie czytania i pisania. Chłopiec czyta ze zrozumieniem proste zdania, pisze ze słuchu wyrazy i zdania, jest dużo spokojniejszy. Wyciszył się, bardzo poprawiła się jego koncentracja uwagi. Jest żywym dzieckiem, ale nauczył się lepiej kontrolować swoje zachowanie. Wzmocniła się też jego wiara we własne możliwości. W sposób znaczący zwiększyła się jakość jego życia. Postępująca progresja rozwoju mowy pozwala wnioskować, że chłopiec w dalszym ciągu będzie doskonalił umiejętności pozwalające mu na lepszą komunikację.