Przypadek 2 – autyzm

Chłopiec lat 4, podopieczny przedszkola specjalnego.

Charakterystyka:

Chłopiec ze zdiagnozowanym autyzmem.

Diagnoza:

Chłopiec bardzo żywy i ruchliwy, nie potrafi przez dłuższą chwilę usiedzieć na jednym miejscu. Bardzo ograniczony kontakt – dziecko nie mówi, wydobywa z siebie tylko „swoje dźwięki”, nie reaguje na polecenia. Brak kontaktu wzrokowego. Problem z koncentracją uwagi i skupieniem się.

Rezultaty:

W ocenie skuteczności działania terapii już po etapie przygotowawczym, rodzice wskazali, że chłopiec stał się spokojniejszy i bardziej radosny. Zauważyli to także dziadkowie i nauczycielki przedszkolne. Ponadto poprawił się kontakt wzrokowy z dzieckiem. Po I etapie terapii rodzice zgłosili, że chłopiec zaczął wymawiać pierwsze sylaby, co było bardzo ważnym posunięciem w rozwoju dziecka. Na dalsze efekty należy czekać, gdyż terapia jest w trakcie realizacji.